Ellerim kurumuş dal. Gözlerim yorgun,
puslu. Silaha dokunmadan, kimsenin canını acıtmadan binlerce insan öldürdüm. Sessiz
kalarak. Görmezden gelerek. Parmaklarımdan sızan kan onların kanı.
Barış arıyorum, hayatımı
siliyorum, geçmişime dönüyorum.
Ellerim çelik bıçak. Gözlerim
kartal. Ekranda naklen savaş yayını. Acı, binlerce yıllık. Kucağında ekmekle
koşan kadın, uzaktaki bir tüfeğin kolay hedefi. Çayımdan bir yudum daha
alıyorum. Kadın, sımsıkı sarıldığı ekmekle yere düşerken sokak korkuda. Kanlı
ekmeğe usulca bir kedi yanaşıyor.
Parmaklarımdan fincanıma kan bulaşıyor.
Parmaklarımdan fincanıma kan bulaşıyor.
Barış arıyorum, hayatımı
siliyorum, geçmişime dönüyorum.
Ellerim beyaz menekşe. Hayat
bitmeyecek sandığım bir türkü. Savaş oyununa gözümü kırpmadan bakıyorum. En çok
ben öldürüyorum. Puanları ben topluyorum. Ağlayanlar, kaçanlar, vurulanlar.
Parmaklarımdan üzerime kan damlıyor.
Parmaklarımdan üzerime kan damlıyor.
Barış arıyorum, hayatımı
siliyorum, geçmişime dönüyorum.
Ellerim yeni oluştu. Karanlık,
ılık bir sudayım. Acı tanıklıklar yok, acı tatlar yok. Ağlamak, kaçmak,
kovalamak... Ne yer, ne gök.
Yalnız sen varsın bir de ben.
Toprak bunca günahı taşıyamazdı. Temizlenmek
için sana geri döndüm anne.
N.Y.
